ریزش مو سکه ای یکی از انواع ریزش موست که با حمله‌ی اشتباهی سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو ایجاد میشود. فولیکول‌ها دقیقا نقطه‌ای هستند که رویش مو از آنجا شروع میشود. این حمله به فولیکول‌ها معمولا موقتی است. دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چرا سیستم ایمنی چنین رفتاری دارد. ریزش مو سکه ای بیشتر در افراد زیر ۲۰ سال دیده میشود اما افراد مسن‌تر یا کودکان نیز ممکن است دچار این مشکل بشوند. ریزش مو سکه ای در مردان و زنان به یک میزان است. همراه ما باشید، در این مقاله می‌خواهیم اطلاعات بیشتری درباره‌ی ریزش مو سکه ای در اختیارتان قرار بدهیم. در ریزش مو سکه ای چه اتفاقی می‌افتد؟ ریزش مو سکه ای به‌شکل ریزش دسته‌های مو رخ می‌دهد. این ریزش باعث خالی‌شدن سر یا سایر نقاط بدن از مو میشود. این خالی‌شدن به شکل بخش‌های دایره‌ای‌شکل و هموار رخ می‌دهد؛ یعنی پوست سر صاف است و هیچ‌گونه زخمی ندارد. در بعضی موارد نیز موها نازک و نازک‌تر می‌شوند و خبری از ریزش کلی و محسوس (کچلی ناحیه‌ای) نیست یا موها رشد می‌کنند اما رشدشان متوقف میشود و چند تار مو در حاشیه یا درون دایره‌ی بدون مو باقی می‌ماند که به آن ریزش موی علامت تعجبی گفته میشود زیرا این موها قاعده باریک و ساقه طبیعی دارند و شبیه علامت تعجب (!) هستند. در موارد بسیار نادری نیز تمام موی سر و بدن دچار ریزش میشود. ریزش مو اغلب به‌صورت مقطعی صورت می‌گیرد و در مقطعی مو ریزش پیدا می‌کند و سپس دوباره رشد در آن دیده میشود. موها پس از ریزش در طول چندین ماه مجددا می‌رویند اما در نواحی دیگر ریزش پیدا می‌کنند. رویش مجدد موها وقتی ریزش مو سکه ای به‌شکل ریزش موی منطقه‌ای و سکه‌ای در نواحی مختلف سر دیده میشود، مو پس از چند ماه می‌روید. با وجود اینکه موهای جدید، بافت و رنگ مشابهی با سایر موها دارند اما گاهی‌اوقات سفید و نازک هستند. ۱۰ درصد از افرادی که به این مشکل مبتلا می‌شوند، هرگز رویش مجدد مو نخواهند داشت. احتمال فقدان دائمی مو در موارد زیر بیشتر میشود: این مشکل در خانواده‌‌ی فرد سابقه داشته باشد؛ این وضعیت در سنین پایین (قبل از بلوغ) در فرد ایجاد بشود یا بیش از ۱ سال به طول بینجامد؛ فرد دچار بیماری خودایمنی دیگری نیز باشد؛ فرد مستعد ابتلا به حساسیت‌ها باشد (آتوپی)؛ ریزش مو شدید و گسترده باشد؛ ناخن انگشتان پا یا دست دارای رنگ، شکل، بافت یا ضخامت غیرعادی باشد. مو بخش مهمی از ظاهر هر فرد را تشکیل می‌دهد از همین روی، از دست دادن موها باعث میشود فرد احساس کند که جذابیت خود را از دست داده است. در برخی از افراد مبتلا به ریزش مو سکه ای، ناخن‌های انگشتان دست و پا حفره‌حفره میشود به‌شکلی که انگار با سوزن روی ناخن‌ها حفره‌های کوچک ایجاد شده است. در بعضی موارد نیز ناخن‌ها شکل سمباده پیدا می‌کنند. ریزش مو سکه ای قابل درمان نیست اما می‌توان آن را کنترل کرد. بیشتر افرادی که در یک منطقه از بدن این مشکل را تجربه می‌کنند، شاهد ریزش‌های بیشتری خواهند بود. ریزش مو سکه ای چگونه تشخیص داده میشود؟ این مشکل با معاینه‌ی فیزیکی و بررسی سوابق پزشکی فرد تشخیص داده میشود. در این معاینات، پزشک سؤالاتی درباره‌ی ریزش موی فرد مطرح می‌کند، به الگوی ریزش مو در سر توجه می‌کند و پوست سر را بررسی می‌کند. ممکن است برای بررسی چند تار مو را به‌آرامی بکشد تا اوضاع را بهتر متوجه بشود. اگر علت ریزش مو کاملا مشخص نباشد، پزشک آزمایش‌هایی تجویز می‌کند تا از وجود یا عدم وجود بیماری‌های مرتبط با این نوع ریزش در بیمار مطمئن بشود. این آزمایش‌ها شامل موارد زیر است: تجزیه و تحلیل مو: در این آزمایش، پزشک نمونه‌ای از موهای بیمار را با میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌دهد. گاهی‌اوقات نمونه‌ای از پوست سر نیز بررسی میشود. آزمایش‌های خون نیز برای بررسی پرکاری یا کم‌کاری غده تیروئید تجویز می‌شوند. درمان ریزش مو سکه ای چگونه است؟ در این نوع از ریزش مو، معمولا در طی یک‌سال موها مجددا رشد می‌کنند به همین خاطر افراد مبتلا معمولا به پیگیری و درمان این مشکل فکر نمی‌کنند. اگر به‌دنبال پیگیری و بهبود این مسئله نیستید، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید: از کلاه‌گیس‌ها استفاده کنید. کلاه‌گیس‌ها از موی طبیعی با مواد مصنوعی روی سطحی نایلونی ایجاد می‌شوند. انواع مختلف آنها به کمک چسب‌های مخصوص، گیره‌های فلزی یا نوار باندی به سر متصل می‌شوند. اما استفاده از اکستنشن مو به‌هیچ‌عنوان توصیه نمی‌شود. اکستنشن‌ها، موهای اضافی و مصنوعی هستند که به موهای طبیعی فرد متصل میشود و می‌توانند باعث ریزش همیشگی موها بشوند. از محصولات خاص مراقبتی مو یا تکنیک‌های شکل‌دهی به مو استفاده کنید. محصولات مراقبتی و تقویتی باعث می‌شوند موها ضخیم‌تر به نظر برسند. فِر کردن یا رنگ زدن به موها می‌تواند موجب ریزش موی بیشتر بشود. متداول‌ترین روش درمانی متداول‌ترین درمان برای ریزش مو سکه ای تزریق کورتیکواستروئید به دفعات در عمق یک سانتی‌متری پوست سر در هر ۴ تا ۶ هفته است. کودکان و برخی از بزرگسالان به کمک کورتیکواستروئید موضعی در ناحیه دچار ریختگی مو درمان می‌شوند. ماینوکسیدیل (روگِین) نیز ممکن است به‌همراه کورتیکواستروئید موضعی تجویز بشود. آنترالین نیز نوعی پماد است که به رشد مجدد مو کمک می‌کند. البته باعث تحریک پوست و ایجاد لک میشود. به همین دلیل از این پماد در نقاط برهنه و بی‌موی سر برای مدت زمان محدودی استفاده و سپس شسته میشود. رویش مجدد موها در حدود دو ماه یا بیشتر طول می‌کشد. ایمنی‌درمانی نیز باعث تحریک واکنش آلرژیک در پوست سر شده و منجر به رویش موها در این ناحیه میشود. در این روش نوعی دارو هفته‌ای یک‌بار روی پوست سر قرار می‌گیرد. این ماده پوست سر را تحریک و آن را قرمز و زبر می‌کند. پس از سه ماه از آغاز این درمان، موها شروع به رویش می‌کنند. تورم غدد لنفاوی به‌ویژه در ناحیه‌ی گردن و جوش‌های پوستی (درماتیت یا التهاب و اگزمای پوستی) از عوارض این درمان است. تأثیر ریزش مو سکه ای در زندگی چگونه است؟ این مشکل مانند سایر بیماری‌ها زندگی فرد را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهد زیرا فاقد درد است، احساس بیماری ایجاد نمی‌کند و سلامت فرد را تحت‌الشعاع خود ندارد. ریزش مو سکه ای واگیردار نیست و اختلالی در عملکرد کاری، تحصیلی یا تفریحات فرد ندارد. اما اگر از نظر روحی با این قضیه مشکل دارید و سخت‌تان است بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید یا با کسانی که همین مشکل را تجربه می‌کنند، گفت‌وگو داشته باشید.
